2 Ağustos 2013 Cuma

not

Avcılar tarafına giden metrobüse ilk kez geçenlerde bindim. O kadar çirkin İstanbul manzaraları gördüm ki, şaşırdım. Ama diyeceğim şey hiç de bununla alakalı değil. Diyeceğim şey şu: Metrobüs ya da kalabalık bir halk otobüsüne binmek durumunda kalmışsanız, bir beton yığınına bakarken bile, yanlış hesap edip güneşin geldiği tarafa otursanız bile ve hatta amcamın tekinin koltukaltı sizi bayıltacak gibi olsa bile birden bunların hiçbirini düşünmediğinizi ve başka bir şeye gülümsediğinizi fark ederseniz o şeye gereken değeri verin. Yani, o ortamda bile sizi oradan alıp götüren ve farkında olmadan gülümseten şeyler varsa işte onları diyorum; kıymetini bilin. Fikirleriniz mi, arkadaşınız mı, sevgiliniz mi ya da sevmek istediğiniz mi bilmem... Kıymetini bilin.

1 yorum:

Emir Bey dedi ki...

metrobüs sessions