21 Haziran 2010 Pazartesi

gidenlerin ardından

Arada farkına varabiliyorum, her şeyin ne kadar önemsiz olduğunun. Başka hayatlarda neler olduğunun; benimse gereksiz yere beynimi yiyip bitirdiğimin. Hayatı geldiği gibi kabul edip de cesurca, fütursuzca ona konuşanlara özeniyorum. Arada gelen bu silkinme için başka kimselerin hayatlarındaki oluşlara ihtiyaç duymak üzücü.

Ve, şu hayatta en sevmediğim şey gitmek. Gidişleri asla sevemeyeceğim; kimsenin gitmesini, kimseden gitmeyi.

...

"Pazartesi günü yürekten ameliyat olacağız, söylenenlere bakılırsa epey gıllıgışlı bir operasyonmuş, nalları havaya dikersek bozulmayalım, olur böyle şeyler... Nalları dikmezsem daha görüşürüz. Dikersem, her ne kadar kusurumuz da olsa, affola... İkisine de eyvallah..."

Yaşandığına değen hayatlara saygımız sonsuz. Hoşçakal İlhan Selçuk...




2 yorum:

İpek. dedi ki...

"yaşadığına değen hayat" güzel. Allah rahmet eylesin.

İpek. dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.