rüyadaki selam

Yeni evimdeki ilk gecemden çok özel şeyler mi bekledim? Evet. Ama aldım da.

Bir evde ilk kez uyuyorsan, yastığın altına anahtarı koyunca rüyanda evleneceğin insanı görürmüşsün. At yalanı. Peki ya inananı? Orasını geçtikten sonra diyorum ki, insan saçmalığını bildiği halde zararsız şeyleri yapmaya bayılır.

Bayılırım. Ve bayıldım.

Peki rüyamda ne gördüm?

Hatırlamıyorum! Birilerini gördüm ama hatırladığım; 'Gerçekten bu mu yaa...' diye hayalkırıklığıyla uykuya döndüğüm. Ve ikinci sefer... En anlamlı rüyalarımdan birini gördüm. Evlilikle filan alakası yoktu, iyi ki de yoktu. Bu rüyayı görmekten ziyadesiyle memnunum. İzmir'deki evimizde ben, annem ve şimdi hatırlamadığım bir arkadaşım daha balkondan aşağı bakıyoruz. Aşağıda, Geleceğe Dönüş'teki arabaya benzer bir arabanın içinde -araba dikey biçimde, içi bize bakıyor- bembeyaz bir takım elbise giymiş yaşlı bir adam. Arman Hocam. Son halinden çok daha genç duruyor, koltuğa yatmış, bize doğru bakıyor. Bunun bir veda sahnesi olduğunu biliyoruz. Arman Hoca, gidişinin açıklamasını yapıyor bize. Tam hatırlamıyorum ama bunun aslında bir gidiş olmadığını, aslında başka bir yere geçiş olduğunu ve dahası kesinlikle bir bitiş olmadığını söylüyor. Yine o sesiyle. Ben ağlamaya başlıyorum. Sonra arabanın kapısını kapatmaya iki adam geliyor ve orada öylece duruyor. Hepimiz el sallıyoruz Arman Hoca'ya. Ben en son elimi dudaklarıma götürüp, öpücük yolluyorum ona gülümseyerek. Ve Arman Hoca 'İşte şimdi oldu.' diyor. Adamlar kapıyı kapatmak için eğiliyorlar ve gözümün Arman Hoca'yı yakaladığı son karede, Arman Hoca rüyanın başındakinden de genç görünüyor.

Uyanıyorum. Yemin ederim, en son bu kadar güzel bir rüya gördüğümde yıllardan 2003'tü. On sene olmuş. O rüyayı da hiç unutmam, bunu da hiç unutmayacağım. Şimdi hangi dünyalardaysa, o dünyaların da başköşesinde olduğuna öyle eminim ki. Teşekkür ettim uyanınca Arman Hocam'a. Cenaze töreninden çıkışta hemen mezarlığa gidemememiştim, ben vardığımda herkes yeni ayrılmıştı. Tek başıma gittim taze mezarın yanına ve o gün bir arkadaşımdan hediye aldığım günlüğe ilk yazıyı orada yazdım. Yazımda, arada bir selamını almak istediğimi söylemiştim. İlk selam erken geldi.