"Ne zaman yatağımda sessizce ağlasam, asfalta çakılıp eriyen bir dondurma geliyor aklıma. Dağılan, bu dağılışı tutamayan zavallı dondurma. Kendimi, kaderinde asfalta düşmek olan bir dondurma kadar şanssız hissediyorum.
Elinden tutup ayağa kaldırır mısın bu dondurmayı geç kalmadan? Dondurma yerle bir olmadan..."
Marika'nın Mektupları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder