30 Haziran 2010 Çarşamba

dank edenler

bu doğumgünümde en yakın arkadaşımı 'gerçekten' kaybettiğimi farkettim. bu doğumgünümde kimse pembe eteğim mağazadaki pembe ayakkabıya uyuyor mu diye ben demeden dorma eteği almaya gitmedi. bu doğumgünümde kimse saat tam 12'de arayarak kutlamadı doğumgünümü. başka ilkler olsa da bu doğumgünümde, en yakın arkadaşımı fena kaybettiğimi anladım.

yine de, en güzel doğumgünlerimden biriydi. onu da inkar edemem. bir yılda hayatımda ne kadar çok şeyin değiştiğini gördüm, 27 haziran 2009 ile karşılaştırıp. değişmeyenleri daha çok sevdim, değişenleri de bir yılda ne kadar çok sevdiğimi gördüm. insanın sevdikleriyle beraber olması güzel, hem de yeni evinde. bu güzel insanları uzun süre görmeyecek olmak üzüyor beni, yine ufukta gitmeler var.. her anlamda.

5 yorum:

pın dedi ki...

iyi ki doğdun melis :)) kaybettiklerine hiç üzülme!! hiç!

Melisina dedi ki...

başka şeylere de üzülünce normalde üzüleceğimden daha çok üzüldüm sanırım. teşekkür ederim tekrar ayrıca :)

Ozias dedi ki...

doğum günün kutlu olsun ;)

adsızım ben adsız dedi ki...

yalan dostum "en iyi arkadaş" diye bir şey yok.

zamanla sen de göreceksin, o da.

buna dair bir makale okumuştum zamanında, bulabilirsem buraya yollarım yine

tirezege dedi ki...

iyi ki osman melis:)