Birincisi, seni çok özledim. İlk dönemki gibi sabahlara kadar msn'de konuşamamamızdan tut, Caddebostan'a uzun zamandır gelemiyor oluşuma kadar... Finallerin bitmesini hiçbir yıl bu kadar istemedim. Dorm'dan kurtulmak, eve çıkmak, İtalya'ya gidişimin yaklaşması, okulun havuzuna inmek, Asmalımescit'te kısa elbiseler ve parmakarası terliklerle içki içmek, konserlere gitmek, arkadaşlarımı ayaküstü görmek değil de onlara doymak dediğimiz şeyleri çok istemek yüzünden olsa gerek. Sen de o arkadaşlardan birisin Uğurdağ. Bu ayın bir günü için aklıma çok güzel bir şey geldi. Sana görev veriyorum. Şimdi sadece bu şarkıyı dinlemekle yetin bakalım. Daha uzun yazmaya vaktim olmadığından ve bir de açıklamak yerine senin anlamanı beklemek istediğimden burada bitiriyorum sanırım. Ve yine, seni özledim. Çok.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder